Sağol.. ve yenisi..
yolruldum artık pes etti bedenim
korkuyorum ya biterse ya uçar giderse umutlarım
neden , neden sanki böyle olmak zorunda
neden bnmle değil şans..
o kadar zorki sensizlik ..
o kadar zorki dayanmak
ayakta durmak inandığım o günü beklemek..
çok zor hemde
ama kalmadı sabrım , kalmadı gücüm
tutunmak istesem hayata o beni bırakıyor
.. beni itiyor senden uzaklaştırıyor
sanki herzaman yağmurun altındayım
sanki hep üşüyorum
ve bekliyorum sürekli ellerin beni bulur kolların beni sarar diye
ve sıcaklığınla ısınırım diye.
ama yok yine kimse yok yine yağmur yine soğuk ve ben yine sensiz yine üşüyorum
hayıkırıyorum her gece karanlığa..
elimden geldiğince ...
faydası olamayacağını bilerek
hayalinle özlüyorum seni
. aklımdaki o güzel yüzün önce kalbime
sonra gözlerime yansıyor
ve ben daha çok acı çekiyorum.. gözlerimi
kapatıp elini tutmak istiyorum.. sarılmak
kollarnda ağlamak..
olmıyacağını bile bile devam ediyorum istemeye
ama son kalan umutlarımıda yanımda tutarak...
aslında bi bakıma yanıyorum ben ateşi hissetmeden
yağmurla brlikte beni saran ateş .. ne kadar çoğalsada
her gçen gün yinede soğukla birlikte beni üşüten ateş..
ısıtıcak olan ateşse senin ateşin ancak seni bulduğum
gün üşümüycem.. ancak kollarında olduğum gün..
ve ben yettiği kadar kaldığı kadar gücüm dayanıcam
umutlarımı yanımdan ayırmadan
..dayanıcam dayanmalıyım seni bulacağım güne kadar sabretmeliyim...