[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] ***Nimfadora Midnight***
2. BÖLÜM
YENİ GELEN
Dora üzüntüyle baktı kollarındaki beyaz ve gevşek vücuda. Bu durumdan nefret ediyordu. Hayatta kalabilmek için başkalarının hayatını çalması gerektiği gerçeğinden… Daha sonra ani bir tiksintiyle leşi yere attı. Üstünü başını dikkatle kontrol etti ve bir problem olmadığına kani olunca leşi bir yaprak yığının altına gizledi. Ve tekrar –umutsuzca- normal 18 yaşında bir kız olmak istedi. Normal bir öğrenci işte… Aslına bakılırsa Nimfadora Midnigth normal olmaktan fersah fersah uzaktı. İçini çekti ve okuldaki ilk gününe geç kalmamak için arabasına doğru ilerledi. Kırmızı Porsche, sahibi kontağı çevirince avına yaklaşan bir panter misali kükredi. Yol tekerleklerinin altında büyük bir hızla kayıyordu.
**
Abel karşılaşmalarının üzerinden üç gün geçtiği halde Dora’yı sık sık düşünmüştü. Aslında en fazla bir saat konuştuğu ve hayatında daha önce hiç görmediği bir kızın üzerinde bu denli büyük bir etkiye sahip olması çok tuhaftı, çok yanlıştı ve çok sağlıksızdı. Okula gitmek için son hazırlıklarını yaparken Dora’nın da okula gelip gelmeyeceğini merak etti. Bir an gözlerini kapattı ve tüm içtenliğiyle gelmesini diledi. Eğer okula gelirse ona selam verir miydi? Vermezse Abel ona selam vermeli miydi? Ya onu tamamen görmezden gelirse? Gelmezdi değil mi? “Kes şunu” dedi kendine kesin bir sesle “O kızı doğru dürüst tanımıyorsun bile! Kes artık!” bu sert emir işe yaradı ya da en azından işe yaramış gibi yaptı... Okula gitmek için arabasına doğru hızlı adımlarla yürüdü. Gece mavisi bir BMW M3 kullanıyordu. Arabaya bindi ve okula gitmek için daha önce olmadığı kadar büyük bir heyecanla gaza bastı. Var olan tüm trafik kurallarını görmezden gelerek okula doğru ilerlemeye başladı.[/size]
**
Okula iki araba aynı anda vardılar. Birbirlerinin farkına bile varmadan yan yana park ettiler. BMW’nin içinden çıkan Abel yanına park eden Porsche’n içinden çıkan Dora’yı görünce şaşırdı ama sırıtmadan edemedi. Daha bu davranış üzerinde düşünemeden çoktan Dora’nın yanına gitmişti bile. “Merhaba” dedi. Dora ne yaptığının pek farkında olmadan saçlarının bir tutamını parmaklarının arasında büktü. Ve başını kaldırıp Abel’a baktı. Ona selam verenin Abel olduğunu görünce yüzü birden aydınlandı ve neşeli bir şekilde “Merhaba… Abel” dedi. “Seni yeniden görmek güzel” Abel kızın bu söylediğinde ciddi mi olduğunu yoksa sadece kompliman mı yaptığını merak etti. Gerçek olmasını tüm içtenliğini ile dilerken ona kibar bir beyefendi gibi “Sana eşlik etmemde bir sakınca var mı?” diye sordu cevabın ‘hayır’olmasını umut ederek. Hadi tatlım, bana hayır de… Lütfen, hayır de ve ben de senin yanında yürüyeyim. “Hayır, yok, sanırım” dedi Dora. Ve soruverdi, “Dersin ne?” “Felsefe, neden?” “Hiç, herhangi bir nedeni yok, merak ettim sadece” “Peki senin?” buna cevap vermek için ders programına baktı Dora. “Trigonometri.” Lanet olsun! Bu düşünce her ikisinin de zihninden eş zamanlı olarak geçti. İlk konuşan Dora oldu. Sesi müzikal ama ifadesizdi. “Hımmmm, trigonometri sınıfının nerde olduğunu bana söyleyemezsin, değil mi?” Söylemek mi? Ne saçmalıyorsun? diye düşündü Abel. “Hayır… Ama seni oraya götürebilirim.” diye ekledi aceleyle, kızın yüzündeki hayal kırıklığı ve şaşkınlık ifadesiyle eğlenerek. Yolda yan yana giderken üzerlerine dikilen bakışları ve şaşkınlık dolu sesleri görmezden\duymazdan geldiler. Okulun dedikodu gazetesi Anna Lurie şaşkınla açılmış gözler ve inanamazlıkla dolu bir yüz ifadesiyle arkadaşı Angel Melark’a “Şuna bak! Dokunulmaz prensimiz bir kızla geliyor. Acaba kim? Yeni gelmiş olmalı. Daha önce hiç görmedim. Belki ortak dersimiz vardır. Bu süper bir haber… Çıldıracağım!” dedi. Arkadaşı başını sallayarak nutku tutulmuş bir şekilde sadece, “Şaşırtıcı” diyebildi. Gerçekten şaşırtıcıydı bu haber. Bu yeni kız da kimdi? Nerden gelmişti? Ve en önemlisi, kara prens onunla ne yapıyordu? [/size]
**
Sabah inanılmaz bir hız ve karmaşa içinde geçti. Dora her girdiği sınıfta Abel’in izini arıyordu ama ne yazık ki ortak dersleri yoktu. İngilizce sınıfına doğru adlarını umursamadığı birkaç kişiyle giderken konuşulanlara pek az dikkat ediyordu. İngilizce sınıfının önüne geldiğinde tek başınaydı. Derin bir nefes aldı ve içeri girdi. Tekrar umut içinde çevresine bakındı ama Abel bu sınıfta da değildi. Öğle yemeğinde görebilmeyi umut etti. Yüksek sesle içini çekti ve fazla yakınından yürüyen iki kızın -porselen ciltli bir sarışın ve kıvırcık saçlı bir kız- kokuları boğazını tırmaladı. Sınıfa göz gezdirdi ve boş olan sırayı gördü. Orada uzun siyah saçlı çikolatalı latte rengi tene sahip güzel bir kız oturuyordu. Evet! Diye düşündü Anna. Buraya gel ve kim olduğunu, nerden geldiğini ve kara prensle ne aradığı söyle bakalım! Yanına yaklaştı Dora ve “Buraya oturabilir miyim? Başka her yer dolu da…” diye sordu. “Elbette oturabilirsin” diye cevapladı sorusunu Anna. “Sen bu okula yeni mi geldin? Daha önce hiç görmemiştim seni.” Diye sordu. Bunu tahmin etmeliydi Dora. Ama edememişti. Baştan başladı ve gün boyunca yineleyip durduğu nakaratı tekrarladı. “Adım Nimfadora Midnigth. Ama herkes bana Dora der. Ve bu okula yeni geldim. Fransa’dan. Peki, sen kimsin?” Hey hem de Fransız! Paris kokusu alyorumm! “Ben Anna Lurie. Seninle tanıştığıma memnum oldum. Fransızsın demek?” Dora gözlerini devirme isteğine güçlükle karşı koydu. Bu insanların abesliği onu öldürecekti. “Aslında ben değil, ama annem Fransızdır” tam o esnada öğretmen derse başladı ve ders sonuna kadar bir daha konuşamadılar. Hatta düşünemediler bile. **
Abel’ın sabahı hiç olmadığı kadar sıkıcıydı. Girdiği hiçbir sınıfta Dora’nın izine rastlamamıştı. Onu öğle yemeğinde görmeyi umuyordu. Lütfen, lütfen şimdiden en iyi yakın arkadaşlar edinmemiş olsun ve onunla oturabileyim! Diye düşündü. Dersi zerrece dinlemedi çünkü ne zaman aklını uzaklaştırmak için derse odaklanmaya çalışsa o muhteşem yeşillikteki gözler aklına geliyor ve konsantresiyle beraber iradesini de tuzla buz ediyordu. Birden aklına sabah onu görünce yüzünün nasıl aydınlandığı geldi ve kendine hakim olamadan gülümsedi hem de haddinden fazla genişçe. Bunun üzerine yanında oturan Ronald Leo ondan hafifçe uzaklaştı. Ugh! Çok korkunç! diye düşündü. Ama hiç umurunda değildi yeni bir olasılık keşfediyordu. Mümkün müydü Dora’nın da ondan hoşlanması??
Anasayfa 
Kapı 
Salı Nis. 20, 2010 4:33 pm
korkucak bişey yok.. ama devamını istiyorum...